Jedzenie i przygotowywanie posiłków stanowi sporą część wyprawy. Nie upieramy się, że znajomość zasad odżywiania podczas długotrwałego, intensywnego wysiłku, jakim niewątpliwie jest wyprawa rowerowa, nie jest istotna. Jednak my nigdy nie stosowaliśmy się do tychże zasad, choćby dlatego, że szkoda nam było na to czasu (możliwe, że to błąd). Jeśli o mnie chodzi, nie potrzebuję ze sobą kuchenki. Na śniadanie snickers, na obiad Lion a na kolację mars i jest git. Ale, że towarzyszą mi mąż i dzieci, trzeba coś upichcić 😉 Na początek trochę o tym na czym, kiedy, gdzie, i w końcu co jeść.

---

NA CZYM

Podczas pierwszych wypraw używaliśmy kartuszy z gazem, do których przykręca się malutki palnik MSR. Kartusze jednak woziliśmy z zapasem (2-3 sztuki), bo nie wszędzie można je dostać, a szkoda czasu na jeżdżenie po sklepach.

---

Ponieważ wybierając się samolotem do Ankary w 2010 roku nie mogliśmy zabrać kartuszy, zmuszeni byliśmy kupić coś innego. Wybór padł na kuchenkę Coleman Dual Fuel 533 na benzynę. I to był strzał w 10-tkę. Malutka kuchenka na paliwo dostępne w każdym zakątku świata. Zajmuje mniej miejsca, niż 2 czy 3 kartusze, a eksploatacja prawie nic nas nie kosztuje. Tego typu palnik tuż przed każdym użyciem należy …. napompować:) Kuchenka ta ma na stałe wbudowaną pompkę – po jej użyciu wzrasta ciśnienie i rozpalenie kuchenki jest wtedy możliwe. Chwilę po rozpaleniu ogień jest utrzymywany tylko poprzez sztucznie wytworzone ciśnienie – niestety ciśnienie to spada i nie każda próba kończy się sukcesem. Ważne, aby tuż po rozpaleniu jak najszybciej podgrzać dyszę, która znajduje się nad palnikiem – jej ogrzanie zwiększa z powrotem ciśnienie w kuchence i wtedy jest pewne, że kuchenka nam już nie zgaśnie.

---

Do podgrzewania owej dyszy doskonale sprawdza się alkohol w żelu – odkąd zaczęliśmy go stosować niemal każda próba kończyła się udanym rozpaleniem:). Wystarczy znaleźć dowolny cienki patyk, umoczyć go w żelu tak, aby pokrył się cienką warstwą żelu, napompować kuchenkę, podpalić żel na patyku, położyć go na palniku tuż pod dyszlem, odkręcić zaworek w kuchence i gotowe:)

Mimo, że kuchenka jest przystosowana do tankowania jej benzyną – taką ze stacji paliw to jednak jej nie zalecamy ze względu na wytwarzanie sporej ilości sadzy przy spalaniu, co w konsekwencji kończyło się szorowaniem okopconych garnków. Dobrze sprawdza się benzyna ekstrakcyjna która nie daje już takiego kopcenia przy spalaniu.

Co do garnków, wiadomo, że aluminium jest szkodliwe, więc szybko przerzuciliśmy się na garnki z aluminium anodowanego i będziemy ich używać, póki nie ogłoszą, że te także szkodzą zdrowiu 😉

---

KIEDY

Każdy, kto choć raz gotował w plenerze, wie, że ugotowanie posiłku i posprzątanie po nim w warunkach polowych wymaga kilka razy więcej czasu, niż w domu. Trzeba zatem rozsądnie gospodarować czasem, by tego czasu jak najwięcej pozostało na przygody (chyba, że nie jesteśmy ograniczeni czasowo). My zazwyczaj gotujemy wieczorem, lub/i nad ranem, korzystając z tego, że i tak nie jedziemy, a większość bagażu jest rozpakowana. Nad ranem, zwłaszcza wysoko w górach, można się zagrzać gorącym posiłkiem i zagotować wodę do termosu na cały dzień dla dzieciaków.

---

Jeśli podczas jazdy znajdziemy jakieś nadzwyczaj piękne, zaciszne miejsce, wtedy pozwalamy sobie na pichcenie obiadu w porze obiadowej.

---

GDZIE

Jeśli zdecydujemy się na gotowanie poranne lub wieczorne, dobrze szukać takiego noclegu który da nam możliwość także gotowania. Nam nigdy nie przytrafiło się, by ktoś widząc nas palących ogień wezwał policję, ale znamy takie przypadki z opowieści. Dlatego sami też staramy się gotować w zacisznym miejscu. Używamy osłony przeciwwietrznej, która dodatkowo po zmroku sprawia, że ogień staje się mniej widoczny. Ostatnio w Europie pojawiło się sporo miejsc do grillowania lub rozpalenia ogniska. Można wtedy legalnie pichcić, a komfort spożywania posiłku jest dużo większy- mamy do dyspozycji stoły, ławki, często zadaszone. Wprawdzie w takich miejscach często spotykamy zakaz biwakowania, jednak do odważnych grill należy:) A jeśli nie mamy na tyle odwagi by złamać zakaz zawsze można rozejrzeć się za miejscówką pod namiot w pobliżu. Fajnie, jeśli nieopodal jest rzeka, lub jakiś kranik, żeby wygodnie umyć gary, nie tracąc naszej wody pitnej. Niejednokrotnie nocowaliśmy w pobliżu lokalnych centrów rozrywki, gdzie łazienki często nie są zamykane na klucz. Zakładamy, że odbiorcami naszego bloga są ludzie dorośli, o co najmniej przeciętnym IQ, więc nie tworzymy podpunktu GDZIE NIE ROZPALAĆ OGNIA 😉

---

CO JEŚĆ

Mam nadzieję, że ten punkt będzie stale edytowany – jeśli ktoś z Was zna dobre, szybkie, najlepiej zdrowe i tanie potrawy wyprawowe jednogarnkowe, to zapraszamy do kontaktu z nami, na pewno opublikujemy (możliwość także dodawania komentarzy pod artykułem).

---

Nasze dzieci, kiedy po tygodniu niejedzenia gotowanego (nie chciało nam się zjeżdżać ze ścieżek w poszukiwaniu stacji benzynowej) dostały ryż (rzecz jasna ugotowany ;)), rzuciły się tak, że z ledwością dopchałam się do paru ziarenek. Cały gar wyżarły! 😉 Nie uwierzycie, jak po całym dniu pedałowania może smakować takie danie jednogarnkowe, które zwie się kasza;) albo wspomniany ryż, którego jedynym dodatkiem jest sól. Oczywiście gł. ze względu na dzieci, nasza dieta jest mocno zróżnicowana, jednak kiedy jeździliśmy sami, często obywaliśmy się bez gotowania, zapychając się chlebem, owocami, przetworami mlecznymi i mięsnymi i oczywiście słodyczami.

---

Kiedy nocujemy u życzliwych ludzi, prawie zawsze zapraszają nas na kolację i śniadanie, czasem nawet obiad na wynos dadzą. Jest to najcudowniejszy sposób poznawania ludzi, kuchni i tradycji.

---

Jeśli jesteś bogaty, to masz problem gotowania z głowy, stołując się w barach czy restauracjach (konieczność zabrania ze sobą garnituru!;)). Ale czy nie pozbywamy się wówczas tego najważniejszego smaczku wyprawy?

---

I jeszcze na koniec, gdzie zaopatrywać się w jedzenie. Jeśli chodzi o sklepy – mamy upodobanie w LIDL-ach. Czasem wystarczy także się rozejrzeć jadąc na rowerze – wszędzie obfitość jedzenia, a to figi przydrożne, a to gaje mandarynkowe, a to ryby w rzece, a to salami…;)